undefined
undefined




Είδα ότι συνεχίζεται το ατελείωτο έργο της πεζοδρόμησης της οδού Ληλαντίων. Φεύγουν οι παλιές οι πλάκες, βάζουν νέες. Ενώ ορισμένα σημεία τα αφήνουν έτσι... μες το χώμα. Γιατί έτσι εξυπηρετεί κάποιους καταστηματάρχες κι όχι γιατί θα πρέπει ο πεζόδρομος να εξυπηρετεί τους πεζούς. Τι θέλει να πει ο ποιητής: δεν φτάνει που η Ληλαντίων είναι ένας δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, πρέπει κάπου να παρκάρουν τα αυτοκίνητα.. Χέστηκαν από που θα περάσει ο πεζός!

Το θέμα είναι άλλο όμως και θα πρέπει ο δήμαρχος να το πάρει και λίγο σοβαρά. Για την πεζοδρόμηση εργάζονται αρκετοί κλασσικοί τεμπέληδες που το 8ωρό τους το κλείνουν σε 2 ώρες εργασίας και το υπόλοιπο πίνωντας καφέδες ή μπύρες... κι έτσι το έργο αντί να τελειώσει το πάααααααααααααρα πολύ σε 1 εβδομάδα, κάνει κάνα μήνα! Δηλαδή απ’την τσεπούλα μας πληρώνουμε την ξεκούραση των τεμπελχανάδων. Για να λαβαίνεις μέτρα δήμαρχε... Ξέρεις πόσοι ψάχνουν για μια δουλειά αυτό το διάστημα;  Αν δεν το’χεις  σκοπό να βελτιώσεις λίγο τα πράγματα, βγάλε απ’τον λογαριασμό του νερού αυτά που πληρώνουμε για έργα! Δεν λέει να πληρώνουμε κερατιάτικα κάθε 2μηνο και η ζωή μας να συνεχίζει να είναι δύσκολη!

0 είπαν με τρέλα:

Δημοσίευση σχολίου

Πες το κι ας πέσει χάμω!

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Χαλκίδα, Greece
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Χαλκίδα. Είναι μια πόλη που την αγαπώ και την μισώ ταυτόχρονα. Περπατώ στους δρόμους της και είναι στιγμές που χάνομαι στην ιστορία της που βρίσκεται κρυμμένη στα παλιά σοκάκια της και είναι στιγμές που σιχαίνομαι τον τρόπο που μεγαλώνει. Ότι μισώ κι ότι λατρεύω θα το καταγράφω εδώ.

Αναγνώστες

Περσινά ξινά σταφύλια

Powered By Blogger
Από το Blogger.