Εδώ και κάτι χρόνια έχει καθιερωθεί να υπάρχει μια ξεχωριστή λατρεία στο αυγουστιάτικο φεγγάρι. Καταλαβαίνω βεβαίως βεβαίως το ρομαντικό της υπόθεσης, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ένα μεμονομένο γεγονός που άρχισε από σύμπτωση (εγώ σου έδειχνα το φεγγάρι κι εσύ κοιτούσες το δάχτυλο!!!), φτάνει πλέον να καταντά το θεματάκι σαν... ένα είδος θρησκευτικής λατρείας! Γιατί να είναι ανοιχτοί οι αρχαιολογικοί χώροι την βραδιά που έχει πανσέληνο κι όχι όλες τις άλλες μέρες;
Πέραν της... λατρείας μήπως το θεματάκι έχει και την σχετική εμπορευσιμότητα ώστε κάποιοι να καρπώνονται την ρομαντική διάθεση του καθενός;
0 είπαν με τρέλα:
Δημοσίευση σχολίου
Πες το κι ας πέσει χάμω!